روح‌الله اژدری: ملی‌گرایی اقتصادی در جهان سابقه‌ای به قدمت تاریخ کشورهای قدرتمند امروز جهانی دارد. همه قدرت‌های بزرگ اقتصادی به پاس دخالت‌های دولتی به اقتدار رسیده‌اند و ترفند معمول آنها این بوده است که وقتی خود به اوج اقتدار اقتصادی رسیدند، نردبانی را که خودشان از آن بالا رفته‌اند واژگون کنند تا دیگران از این امکان برای ترقی و توسعه بهره‌مند نشوند. بنابراین اقدام به انتقاد از اصول ملی‌گرایی اقتصادی در جهان در واقع راهبرد بیرون کشیدن نردبان از زیر پای قدرت‌های رو به تقویت است. در مقابل، تبلیغ لیبرالیسم اقتصادی که حاصل آن چیزی جز یک بازرگانی نامتوازن به نفع کشورهای قدرتمند نیست، نوعی ملی‌گرایی اقتصادی از ناحیه قدرت‌های هژمونی غربی تلقی میشود. نمونه‌های متعددی از ملی‌گرایی اقتصادی را می‌توان در رفتار قدرت‌های هژمون مشاهده کرد. رویکرد جنس
آمریکایی بخرید در لایحه محرک اقتصادی اوباما، اعلان جنگ تعرفه‌ای ترامپ به بسیاری از کشورها از جمله چین و اروپا، تزریق پول مالیات‌دهندگان در فرانسه و انگلیس به بانک‌هایی که معتقدند پول باید در داخل کشور مصرف شود، تقویت پرداخت وام‌های داخلی در کشور سوییس و حمایت دولت انگلیس از کالا و سرمایه ملی برای حفظ مشاغل برای کارگران انگلیسی نمونه‌های کوچکی از رفتارهای ملی‌گرایانه در حوزه اقتصاد کشورهای قدرتمند است. چین نیز با نمونه‌‌برداری از توسعه اقتصادی ببرهای آسیایی با 3 راهکار انجماد دستمزدها، دستکاری ارزی و مهندسی مع موفق به دستیابی به توسعه تکنولوژیک شده است. تقویت روابط بین قدرت‌های زمینی اوراسیا از طریق احیای جاده ابریشم در مقابل امتیازات دریایی قدرت‌های غربی، نمونه‌ای از رویکرد ملی‌گرایانه در اقتصاد چین به شمار می‌رود. روسیه نیز بعد از سال‌ها تلاش ناکام برای دستیابی به یک رابطه اقتصادی متقابل و متوازن با اروپا به سوی اوراسیا بازگشت. گرایش به اقتصاد مقاومتی یا ملی‌گرایی اقتصادی مخصوص کشور ما نبوده و نیست. به دلیل بحران‌هایی که تکانه‌های شدیدی را بر اقتصاد کشورها وارد می‌کند، بسیاری از کشورها تلاش کرده‌اند به سوی مقاوم‌سازی اقتصاد خود حرکت کنند. جهانی شدن و ارتباط با اقتصاد جهانی یکی از مواردی است که اقتصاد کشورها را آسیب‌پذیر می‌کند. ضمن اینکه منعزل شدن و قطع ارتباط با جهان به هیچ عنوان جزو ت‌های نظام جمهوری اسلامی نیست اما باید توجه داشت که ما هم از جهت ارتباط با اقتصاد جهانی، هم همان‌طور که کرونا نشان داد آسیب‌پذیر هستیم و هم از آنجایی که می‌خواهیم استقلال و عزت ملی و اسلامی‌مان را در روابط بین‌الملل حفظ کنیم مورد تهدید، تحریم و سوء‌نیت قرار داریم. لذا تاکید و تلاش مقام معظم رهبری در طول سال‌های گذشته در جهت‌دهی به رویکرد قوه مجریه و قوه مقننه در راستای مقاوم‌سازی اقتصاد و احیای روحیه ملی‌گرایی اقتصادی در دولت و ملت قابل ستایش است. اما متاسفانه ما در سال‌های اخیر با رویکردی در دولت و مجلس مواجه بوده‌ایم که رویکرد برون‌نگری در اقتصاد را دنبال کرده و همه ظرفیت کشور را معطل نتیجه دیپلماسی با غرب بر سر برجام کرده است که نتیجه آن حاصل جمع صفر بوده است. افراط در برونگرایی اقتصادی از یک طرف و چشم دوختن به سوی کشورهای غربی از طرف دیگر به عنوان تنها کشورهای دارای قابلیت شراکت برای حل مشکلات اقتصادی از جمله رویکردهای بازدارنده رشد و توسعه و تحرک اقتصادی کشور بوده است. وضعیت اقتصادی کشور در شرایط کنونی نیازمند تغییر رویکرد کلی مسؤولان کشور است به نحوی که قطار اقتصاد کشور بر روی ریل اقتصاد مقاومتی قرار گیرد و با فرماندهی جهادی و روحیه‌ای ملی‌گرایانه در این زمینه اقتصاد کشور را به تحرک واداشته و از رکود چند ساله خارج کند.
مسؤولان و جریان‌های ی باید از 2 موضوع مهم و تاریخی درس عبرت گرفته و در نظرگاه اقتصادی و ی خود تجدید نظر کنند و به سوی غیرت ملی و وطن‌پرستی هوشیارانه بازگردند، بویژه جریان غرب‌گرا که عاشقانه و شیدا در طول سال‌های گذشته بر طبل غرب‌گرایی در ت و اقتصاد و فرهنگ کشور دمیده‌اند و کشور را معطل همکاری و همگرایی با غرب کرده‌اند. برجام که حاصل 6 سال فعالیت دیپلماتیک دولت غرب‌گرایان و اعتماد آنان به غرب و مذاکره با کدخدا بوده، سرانجامی جز حاصل جمع صفر برای کشور و مردم نداشته است. دولت تدبیر و امید با غرور و سرمستی از مذاکره‌گرایی با کدخدا دفاع می‌کرد و منتقدان را ترسان و لرزان و بی‌سواد معرفی می‌کرد. حل همه مشکلات کشور از تامین آب، این نعمت الهی منزول به مردم تا مسائل کلان اقتصادی را به مذاکره و نتیجه برجام مربوط می‌نمود. اما کدخدای دهکده جهانی که امروز در هجوم مرگ‌آور ویروس کرونا قرار دارد با غرور و سرمستی امید امیدواران برجام را ناامید و ثابت کرد که مشکل غرب و در راس آنها آمریکا با مردم ایران امری بنیادی و ایدئولوژیک است و آنها هم‌قسمند هیچ امتیازی به نظام جمهوری اسلامی ندهند بویژه امتیازی که به قدرتمند شدن نظام منجر شود، لذا اندیشه گرایش به غرب و تمنا داشتن از آنان در امور اقتصادی و ی امری سوخته و باطل است و اگر هنوز کسانی در جمهوری اسلامی از آن دفاع کنند یا اساس نظام جمهوری اسلامی را قبول ندارند و نفوذی هستند یا افراد ساده‌لوحی هستند که فاقد شایستگی مناصب حکومتی در نظام اسلامی هستند و الحمد‌لله بخشی از آنان در انتخابات مجلس حذف شدند و راه حذف بخشی دیگر ان‌شاءالله صندوق رای در انتخابات ریاست‌جمهوری و شورا‌هاست که قوه مجریه و پارلمان‌های شهری و روستایی را نیز از این ناکارآمدی و فرسودگی نجات خواهد داد. اگر چه امید است بعضی از افراد صادقی که از این اندیشه دفاع می‌کردند به خود آیند و راه عزت و ملی‌گرایی اقتصاد مقاومتی را در پیش گیرند.
اما عامل دوم که امروز از آن به عنوان یک نقطه عطف تاریخی در قرن 21 یاد میشود و تمام دنیا را درگیر کرده است، بحران کروناست. یکی از مواردی که طرفداران مذاکره و همگرایی با غرب از آن با آب و تاب یاد می‌کنند، پیوستن به نظام جهانی و عقب نماندن از کاروان توسعه جهانی است. اما در مقطعی که جهانی شدن با کدخدایی آمریکا طرفداران زیادی داشت و مخالفان را با انواع ابزارها سرکوب می‌کردند به یکباره کرونا، این ویروس ذره‌بینی همه معادلات را به هم ریخت و جهانی شدن و نظام جهانی را به چالشی سخت کشید تا مدعیان رهبری و کدخدایی دهکده جهانی را از ویترین گالری معرفی الگو برای جهان با فضاحتی بی‌نظیر به بیرون پرت کند و پشت پرده‌های این الگوی تباه شده را به جهانیان از زبان رئیس‌جمهور احمقش که نسخه تزریق مواد ضدعفونی‌کننده و وایتکس را برای مبارزه با کرونا می‌پیچد در منظر جهانیان قرار دهد. کرونا روابط اقتصادی نامتعادل و نامتوازن جهانی را متوقف کرد. همکاری‌های بین‌المللی را مختل کرد و کشورها را وادار کرد منافع ملی خود را بر منافع همپیمانان خود ترجیح دهند. این فرآیند سودمندی نظام جهانی را زیر سوال برد. پروژه جهانی‌سازی برونگرایی اقتصادی را برای توسعه لازم می‌داند. وقتی چرخه زنجیره تولید در جهان به واسطه بحران‌هایی مثل کرونا، جنگ و. مختل شود، قطعا مردم سراغ تولید‌کنندگان داخلی و ملی خواهند رفت. پس از کرونا پیش‌بینی این است که حتی در کشورهای سرمایه‌داری هم که اقتصادی وابسته به نظام جهانی دارند به رویکرد ملی‌گرایی اقتصاد مقاومتی توجه شود و صنایع غربی را وادار کند محصولات‌شان را بیشتر در داخل کشور خود تولید و توزیع کنند. به نظر می‌رسد فرآیند توسعه در کشورهای در حال توسعه در جهان بشدت تحت تاثیر آثار بحران کرونا بر اقتصاد جهانی و روند رفتار کشورهای توسعه‌یافته قرار خواهد گرفت و کشورها تلاش خواهند کرد به جای آنکه توصیه‌های توسعه‌ای سازمان‌های بین‌المللی مثل بانک جهانی و سازمان ملل را به‌کار بندند به رویکرد برنامه‌ریزی درون‌گرای ملی توجه کنند. در واقع کشورها با عبرت‌گیری از بحران جهانی کرونا، بازگشت به ملی‌گرایی اقتصادی را در اولویت قرار خواهند داد. کشور ما نیز هم از جهت روابطی که در چرخه اقتصادی با جهان داشته آسیب دیده و هم از تحریم ظالمانه‌ای که غرب 40 سال بر ملت تحمیل کرده، متحمل فشاری مضاعف شده است. اما به وضوح بر اهل فن واضح است خسارت ما خیلی کمتر از کشورهای مدعی قدرت اقتصادی برتر بوده و این ناشی از خوداتکایی‌ای است که سال‌ها رهبرحکیم انقلاب اسلامی با ت‌گذاری بر آن تاکید کرده‌اند و دولت‌ها هر چند ناکافی به آن اهتمام کرده‌اند. تاکید مستمر مقام معظم رهبری در طول این سال‌ها بر احیا و تقویت روحیه ملی‌گرایی در اقتصاد بین مردم و مسؤولان کشور بوده است.
از سال 1378که مقام معظم رهبری سال‌ها را نامگذاری کرده‌اند، 13 سال را با تاکید بر تقویت روحیه ملی‌گرایی و انجام کار جهادی در حوزه اقتصاد نامگذاری کرده‌اند که دقت در این نامگذاری‌ها بسیار روشنگر است؛ 1380 سال اقتدار ملی و اشتغال‌آفرینی- 1387سال نوآوری و شکوفایی- 1388حرکت به سمت اصلاح الگوی مصرف- 89 سال همت مضاعف و کار مضاعف- 90 سال جهاد اقتصادی- 91 سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی- 92 سال حماسه ی و حماسه اقتصادی- 93 سال اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی- 95 سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل- 96 سال اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال- 97 سال حمایت از کالای ایرانی- 98 سال رونق تولید و 99سال جهش تولید».
امیدواریم کرونا و برجام فانوس دریایی سیستم لیبرال- دموکراسی غربی را برای غرب‌گرایان وطنی خاموش کند و ملت، دولت و مجلس ما نیز با عبرت‌گیری از برجام و کرونا هر چه بیشتر و سریع‌تر به سوی ملی‌گرایی اقتصاد مقاومتی بازگردند. اگر روحیه ملی‌گرایی و جهادی هم در مردم و هم مسؤولان تقویت شود، جهش تولید اقتصادی مورد نظر رهبر حکیم انقلاب اسلامی اتفاق خواهد افتاد. اشتغال‌آفرینی، نوآوری علمی و فناوری، همت و کار مضاعف، حمایت از کار و سرمایه ایرانی، تقویت روحیه و مدیریت جهادی، اقدام و عمل فراتر از تبلیغ و سخنرانی و همایش‌های بدون نتیجه، حمایت از کالای ایرانی از ناحیه مردم، تامین منابع ملی برای رونق و جهش تولید و مبارزه مستمر و بدون ملاحظه با مفسدان اقتصادی از جمله کارهای مهم ملی‌گرایانه و وطن‌پرستانه‌ای است که قاطبه مسؤولان و مردم باید برای تحقق یک ایران آباد، آزاد و سربلند بدان اهتمام داشته باشند. قطعا همان‌طور که ما با تلاش و کوشش جهادی در حوزه نظامی به یک قدرت جهانی در توانمندی تجهیزات دفاعی رسیدیم و پس از آن توانستیم با تلاش جهادی و مومنانه و غیرتمندانه شهدای بزرگی چون سردار شهید قاسم سلیمانی نفوذ ژئوپلیتیک خود را در غرب آسیا تقویت کنیم، نیازمند این هستیم که با تقویت اقتصاد ملی در تلاش باشیم حوزه نفوذ ژئواقتصاد خود را در منطقه اوراسیا، آفریقا، آمریکای جنوبی و سایر نقاط جهان گسترش دهیم. این کار نیازمند مردان بزرگی چون قاسم سلیمانی‌ها در اقتصاد است که سمبل شرف، غیرت، عزت و همت ملی و اسلامی باشند.
درباره این سایت